نیویورک تایمز در شماره امروزش مقاله ای در مورد جنرال عبدالرشید دوستم نشر کرده که از هرجهت خواندنی است. برخلاف انتظار، مقاله شرح خنده داری است بر مردی که اکنون به حاشیه رانده شده است و حرف او را کسی نمی شنود. حس همدردی و تأسف از همان آوانی که آقای دوستم طبل همکاری با اشرف غنی را نواخت، در اذهان بعضی ها ریشه دوانید، اما آقای دوستم چاره ای نداشت جز اینکه به قولش وفا کند. او اگر کار دیگری می کرد شاید افغانستان الان وضعیتش طور دیگری بود.
وفاداری آقای دوستم قابل ستایش است اما جایی بسی تاسف است که الان بعضی مقامات بالای دولتی بودن او را در جلسات شورای امنیت باعث سرگرمی و تفریح می شمرند. من در فسبوک زیاد نیستم و نمیدانم هم در دنیا چه میگذرد ولی آنچه اینجا و آنجا در باره فعالیت های جنرال خواندم، فکر می کنم ارگ ریاست جمهوری برش خوش میگذرد. شکایات جنرال علیه بیعدالتی و بی توجهی رئیس جمهور و نزدیکانش قابل درک است و مویه کردن بر دردهای تبعیض و نادیده گرفتن هم امر طبیعی. اما، آنچه جنرال می تواند از این فرصت استفاده کند نه راه انداختن فعالیت های بدنی است و نه هم ساختن بیست هزار سرباز نخبه علیه طالبان بلکه رسیدن به تقاضاهای کسانی است که جنرال رای های شان را به اشرف غنی درو کرد.
شاید در صحت و صقم آنچه در مقاله نیویورک تایمز ذکر شده است شکی وارد نباشد اما نویسنده می توانست در کنار نکات منفی جنرال، بعضی خصوصیت های خوبی جنرال را هم ذکر کند. بهرحال، او نماینده قشر محرومی است که ده درصد جمعیت کشور را تشکیل میدهد. من شک دارم که جنرال در طی این سالها برای مردمش پلچکی، مکتبی، مسجدی و کلینیکی نساخته باشد. اگر نکرده است، الان فرصت مهیاست که به جای مویه و پرسه در سایه روشنها، دست به کار شود و به آن قشر محروم کمک کند.
دوستم حق دارد انتقاد کند. او باید در سفرهای دیپلوماتیک شرکت کند. اما آنچه از ظاهر قضایا و برخوردهای ريس جمهور اشرف غنی برداشت می شود، اشرف غنی تا حدی ننگ میدانند او را با خودش به کشورهای خارج ببرد. آقای دوستم اندک اندک باید با این وضعیت کنار بیاید. بر بی حوصلگی خودش باید فایق آید ورنه خبرهایش اینطوری به رسانه ها درز می کند.
Labels:
سیاسی
2 comments:
حاشیه نشینی آقای دوستم از اول هم تاحدودی قابل پیش بینی بود. برای ساختن مکتب, کلینیک و... هم هزاران دلیل ساخته میشود تا جنرال تسلیم وضعیت موجود گردد.
پوزش می خواهم از اشتباهی که در متن صورت گرفته بود. در قسمت آخر جمله اول ... که از "هرجهت خواندنی نیست،" اشتباه نشر شده بود- باید "از هرجهت خواندنی است" می بود. تصحیحش کردم.
ارسال یک نظر