یک گزارش در اطلاعات روز در باره مصادره سرزمین های هزاره ها در غزنی منتشر شده است. این قسمت از گزارش را که من اینجا آوردم خون آدم را به جوش می آورد. هزاره ها هنوز که هنوز است نتوانسته اند آن بیداری و هوشیاری تاریخی نسبت به شیادی، حقه بازی و بمبوزل قبیله ای را یاد بگیرند. هنوز که هنوز است به قول و تعهد آن عده از همدستان دزدهای که اموال شان را مصادره کرده و می کنند می خواهند اعتماد کنند و آنها را "وکیل" انتخاب کنند تا از حق آنها در برابر دزدانی که خودشان همدستند دفاع کنند. هنوز که هنوز است به دشمنی که جز به بیرون راندن و از بین بردن مردم هزاره فکر دیگری نمی کنند می خواهند اعتماد کنند. وای براین سطحی از ساده لوحی!
آخر چطور می ممکن است که انسان هزاره امروز به چنین پختگی نرسیده باشد؟ چطور ممکن است هزاره برود وکیلی از درون دزدان و غاصبان سرزمین شان انتخاب کنند از حقوق آنها دفاع کنند؟ این آنقدر ساده لوحی بنظر می رسد که حتی نمی شود جوک به شمار آورد.
بهرحال، در این قطعه ی از گزارش شما نه تنها به لایه های ضخیم اذیت و آزار هزاره ها متوجه می شوید بلکه به شگردهای اخاذی از طریق حقه و فریب و جلب اعتماد یک گروه آسیب پذیر را متوجه می شوید.
«وکیلان مشکوک؟»
در فیصله‌نامه‌ی دادگاه ویژه‌ی طالبان برای جلوگیری از غصب زمین و استرداد زمین‌های غصب‌شده، افزون بر سه نماینده‌ی مردم نوآباد، نام‌های «عبدالحکیم قیومی» و «مسیح‌الله امیری» نیز به‌حیث وکیلان مردم ذکر شده‌اند. آنان پس از آن وکیل تعیین می‌شوند که این دادگاه طالبان از مردم می‌خواهد تا یک «متکلم» را تعیین کنند: «قیومی و امیری را هم یکی از کارکنان دادگاه ویژه‌ی [طالبان] برای ما پیشنهاد کردند. هر دو پشتون‌تبار، از میدان وردک و از نزدیکان محمدانور مدثر اند.» نام‌های آنان هم در فهرست وکیلان مدافع وزارت عدلیه‌ی طالبان وجود دارند.
آنان با باشندگان نوآباد به توافق می‌رسند تا در ازای پیگیری دعوای‌شان، یک میلیون و 750 هزار افغانی دریافت کنند. باشندگان نوآباد هم تعهد می‌کنند که این مبلغ را طی سه قسط می‌پردازند. یک منبع توضیح داد: «قسط اول در شروع کار بود، قسط دوم در جریان دعوا و قسط سوم هم در ختم دعوا. 700 هزار آن در دو قسط پرداخت شد. قرار شد قسط سوم را پس از اعلام حکم دادگاه و مطابق شرایط حکم پرداخت کنیم.» عبدالحکیم قیومی و مسیح‌الله امیری اما یک روز قبل از اعلام حکم دادگاه ویژه‌ی طالبان برای جلوگیری از غصب زمین و استرداد زمین‌های غصب‌شده به نوآباد می‌روند: «پس از نماز شام، برخی از نمایندگان را جمع می‌کنند و می‌گویند که دعوا به نفع مردم تمام شده و متباقی 475 هزار افغانی قسط آخر را هم بپردازند. آنان نیز می‌پردازند و امیری و قیومی شبانه به سمت کابل می‌روند. فردا که در دادگاه حکم خوانده شد، همگی حیران ماندند.»
یکی از منابع ذی‌دخل تأیید می‌کند که عبدالحکیم قیومی و مسیح‌الله پس از صدور حکم، از وکالت دعوای نوآباد استعفا کرده‌اند. بااین‌حال، به ادعای او، آنان در هماهنگی با محمدانور مدثر، عمدا از پیشرفت دعوا به نفع مردم، «غلط» گزارش می‌داده‌اند؛ «همواره به ما می‌گفتند که ما برنده هستیم و احتمال برد را هم 97 درصد می‌خواندند. ما به این دروغ‌ها باور کردیم و دفاعیه و دادخواهی به موقع و جدی تهیه نتوانستیم.»
0 comments:
ارسال یک نظر