"من یک جوالی ام" -- این اصطلاح داره در ذهنم می چره. چند وقت پیش نوشته ای دختر هزاره ی را در لندن خواندم که نوشته بود روزی با خواهرزاده اش از پله های ایستگاه قرار بالا می رود یک دو پشتون نزدیک میشه و میگه "جوالی ها." آن دختر از بعد تبعیض نژادی به این موضوع نگرسته بود. اما برای اینکه این اصطلاح را عادی بسازیم و غیرهزاره ها بفهمانیم که افتخار می کنیم به جوالی بودن مان آنرا تکرار کنیم و جاهای هم با افتخار بنویسیم و ابراز کنیم.
جوالی بودن عیب نیست. جوالی بودن یعنی کسی که برای زندگی اش از راه حلال ارتزاق می کند. مثل کسانی نیست که عمر در کمپ های مهاجرین در پیشاور دستش پیش کمک های سازمان ملل دراز بود و همینطور وقتی به افغانستان برگشتند. در سراسر افغانستان حد تا یک گدای هزاره دیده نمی شود.
جوالی بودن افتخار است. خدا آنروزی دور کند که آدم فرزند انتحاری مسمی شود.
0 comments:
ارسال یک نظر