ایده پناپتیکان (Panopticon) را به به جرمی بنتام نسبت داده اند. طرح ایده پناپتیکان اجازه میده به تمام زندانیان که همزمان توسط یک زندانبان نظارت بشوند بدون اینکه پی ببرند تحت نظارت هستند. این امر در علوم اجتماعی کاربرد زیادی پیدا کرده. چیزی که برای من جالب است اینه وقتی به اسلام نگاه کنیم، مفهوم پناپتیکان کاربردتر می شود. شما به همین احکام امر به معروف و نهی از منکر توجه کنید، نیاز نیست پلیسی شما را نظارت کند، خود اسلام امر نظارت را درونی می سازد. یعنی وقتی شما در یک جامعه اسلامی زندگی می کنید، نیازی نیست به خاطر فعالیت های تان پلیسی و حکومتی همیشه شما را نظارت کند، اسلام این را درونی سازی کرده است و این یک درونی سازی تاریخی است. شما عملا در درون یک پناپتیکان زندگی می کنید که نه تنها فعالیت های همدیگر را نظارت می کنید بلکه خود از این امر ناآگاهید که نظارت می شوید.
skip to main |
skip to sidebar
یادداشت هایی پراکنده یک دانشجوی دکترای انتروپولوژی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
contact
فوتوبلاگ
soundcloud
Blog Archive
-
▼
2021
(61)
-
▼
ژانویهٔ
(17)
- بقا در برابر هژمونی تاریخی
- و این خیابان پایان ناپذیر
- the Orwellian world
- یافت شده: شعری از گوته
- خرده هویت ها و مشکلات نظریه جهانی حقوق بشر
- سیستم مقصر است نه افراد
- استدلال معیوب که منجر به بی عدالتی می شود
- به ایدیولوژی تمرکز کنیم نه فرد
- چیزی بنام "نژاد" وجود ندارد
- در باره موضوع زهرا موسوی
- و کسانی که لکنت دارند
- پناپتیکان اسلامی
- وقتی دموکراسی می میرد
- سیر قهقرایی
- وبلاگ عزیز!
- کشف مارکس
- فهم مخدوش از وقایع
-
▼
ژانویهٔ
(17)
0 comments:
ارسال یک نظر