اول آنها به دنبال سوسیالیست ها آمدند، سکوت کردم

اول آنها به دنبال سوسیالیست ها آمدند
سکوت کردم

چون فکر کردم من سوسیالیست نیستم

بعد سراغ اعضای اتحادیه های کارگری را گرفتند
سکوت کردم

بعد آنها به دنبال یهودی ها آمدند
سکوت کردم

به این دلیل که من یهودی نبودم

سرانجام،
آنها به سراغ خودم آمدند

کسی نبود اعتراض کند.

First they came for the Socialists, and I did not speak out—

Because I was not a Socialist.

Then they came for the Trade Unionists, and I did not speak out—

Because I was not a Trade Unionist.

Then they came for the Jews, and I did not speak out—

Because I was not a Jew.

Then they came for me—and there was no one left to speak for me.

شعر از مارتین نیمولر (Martin Niemöller (1892–1984

ترجمه: نسیم فکرت

تاریخ: ۲۴ جولای. ۲۰۱۶

0 comments Posted by Nasim Fekrat

و این قبیل مزخرفات

با عجیب مزخرفاتی که ما گرفتار نیستیم. کشور داره در حال بهم ریختن است، روزانه ده ها سرباز در جبهه های جنگ علیه طالبان جان میسپارند سرخط خبرها نمی شوند اما در باره یک چیز مزخرف بنام "قدوس" در فسبوک هم ویدیو برای تلویزیون شان میسازند و هم یک صفحه را پر می کنند. چقدر اذهان ها تهی از ابتکار و نوآوری شده است. چقدر ما را به مسیر پیش پاافتادگی سوق می دهند. چقدر جامعه دارد اندک انک با استحاله فرهنگ مبتذل و معمولی که از طریق انترنت پخش و نشر می شوند و اندک تاثیر در زندگی روز مره ی مردمی که با گرسنگی و فقر دست به گریبانند، عادت می کنند.

0 comments Posted by نسیم فکرت

کتاب "آخرین هزاره، یک مدرسه و آینده افغانستان"

کتاب "آخرین هزاره، یک مدرسه و آینده افغانستان" توسط جیفری استرن (jeffrey Stern) نویسنده و ژورنالیست آمریکایی قرار است به تاریخ ۲۶ جنوری به بازار کتاب عرض شود. 

من دیشب تمامش کردم. اگر فرصتی بود در مورد این کتاب به فارسی خواهم نوشت. اما اینجا می خواهم به دوستان پیشنهاد کنم که خواندن این کتاب را از دست ندهند. برعکس کتابهای که هنوز نگاشته شده اند و می شوند تصویر بدی از وضعیت زنان و در کل وضعیت افغانستان ترسیم می کنند اما این کتاب مملو از امیدها و برنامه های است که دختران جوان هزاره در فقیرترین محله کابل در دستور کار دارند و می خواهند آینده سازان افغانستان باشند.

خواندن این کتاب را از دست ندهید. اگر در غرب زندگی می کنید، همین لحظه می توانید از آمازون دستور خریدش را صادر کنید.

کتاب "آخرین هزاره، یک مدرسه و آینده افغانستان "  توسط جیفری ای استرن

1 comments Posted by Nasim Fekrat

دلبر سبزه رنگ

من این سبک  - ظاهرا خراسانی است - را بیشتر ترجیح میدهم به آهنگ های افغانی که اکثرا به سبک هندی خوانده می شوند. درود بر هرات و جوانانش مانند اشکان عرب.

0 comments Posted by نسیم فکرت

ترهات گویی خودویرانگر

به اسمیت میگم زیاد به این واژه مدرن و مدیرنیزم گیر نده، نمیشه به همه چیز قالب ساخت ولی او به self-destructive prattle اش ادامه میده. این -ایزم ها مشکلش اینجاست که فقط در یک محیط و برای عده خاصی و در زمینه خاصی به کار برده میشن. امروز برش پیشنهاد کردم که بیا باهم یک پیاله چای آویشن نوش جان کنیم تا زنگاری -ایزم ها را از ذهن مان پاک کنیم. دنیا و وراجی هایش به هیچ نمی ارزه.

0 comments Posted by نسیم فکرت

Submission to peace

می فرمایند که اسلام یعنی  'submission to peace' (اطاعت و یا فرمانبرداری از صلح) است. این ادعای است اکثر مدافعان اسلام در آمریکا در مباحث و گفتگوهای رسمی و غیررسمی استفاده می کنند. اگر بشود اسلام را آنطوری معنی کنیم، آنوقت می شود گروه طالبان را هم جستجوگران علم و معرفت معنی کنیم. اسلام را آنقدر انعطاف پذیر کرده اند که هرچیز می شود معنی اش کرد.

0 comments Posted by نسیم فکرت

فصلی به آخر

سال ۲۰۱۵ به آخر می رسد و به زودی سال نوی را آغاز خواهیم کرد. چه سالهای را که بیهوده پرپر کرده ام و بیهوده برنامه ریزی کرده ام اما هرگز دنبال نکردم. اعتراف می کنم که من هم برای مدتی یک شکست خورده بودم. شکست خورده ای که نمیدانست از ته چاه چطوری بیرون بجهد. الان فکر می کنم آن روزهای تار چقدر بر روح سایه افکنده بودند بی آنکه من متوجه آن بشوم.

*
برگشت به این صفحه سخت و سختر می شود. نوشتن هم انگیزه می خواهد، انگیزه ای که دیگر فکر می کنم برای فارسی نوشتن آنهم در وبلاگ کلا کمرنگ شده است. مدتی در این فکر بودم که شاید بتوانم این وبلاگ را هر روز به روز کنم اما مشغله ها از هر گوشه و کناری دست به دست هم دادند و ورود به اینجا را برای من محدود و محدودتر کردند. 

اکنون من مانده ام و این عالم از سرگردانی ها، تصمیم دارم هر از چندگاهی اینجا بیایم و مشق فارسی بکنم تا حداقل همین فارسی که این اندازه میدانم از یاد نبرم. 

1 comments Posted by نسیم فکرت

تظاهرات سرتاسری هزاره های دایاسپورا

امروز و دیروز، هزاره های دایاسپورا، در سرتاسر جهان برای آزادی ۳۱ نفر مسافری که اخیرا در ولایت زابل توسط افراد سیاهپوش و نقابدار ربوده شده اند دست به تظاهرات می زنند. کسانی که در این تظاهرات شرکت می کنند، بد نیست برخی موضوعات اساسی که در طول تاریخ هزاره از آن رنج برده اند را رک و بی پرده به گوش گروه های مدافع حقوق بشر و کشورهای حامی اقلیت ها رسانیده شود. 

ادامه مطلب... »

0 comments Posted by نسیم فکرت

پرتو قوله بچش!

پرتو قوله بچش!
چطور استی او بیادره؟ تو بتی یک پکه نصوار نی!

منبع عکس اینجا

0 comments Posted by نسیم فکرت

ژاکت گلدار و شلوار رنگی عبدالله عبدالله

این عکس را جان کری از دیدارش با اشرف غنی و عبدالله عبدالله در کمپ دیوید در تویترش نشر کرده بود. وقتی این عکس را دیدم، مرا واداشت تا به دنبال ویدیواش بگردم. می خواستم ببینم عبدالله عبدالله که با ژاکت گلدار و شلوار آبی رنگ چطور دیده می شود. یک لحظه خواستم به جایی عبدالله من از لباس پوشیدنش خجالت بکشم.

این مرد از بسکه فکر و ذکرش به لباس، موی و کفشش است کدهای نگفته ای دیدارهای دیپلوماتیک را از یاد برده بود. در کمپ دیوید، ظاهرا قرار نبوده که کراوات ببندند اما غیررسمی اش هم این طور نیست که لباس های رنگی و شیک بپوشند. حقیقت این است که بیشتر از این نمیشود از او انتظار داشت. وقتی به حرفها و قول های تو خالی او، و سبک لباس پوشیدن او فکر می کنم بالآخره به این نتیجه می رسم که او بیشتر از این نمی توانست بشود. در سفر آمریکا، آقاي عبدالله ظاهرا مغلوب فریبندگی های ظاهری قضایا شده بود - شاید هم کیف كرده باشد. اما کسی که بیشتر حرفش خریدار داشت اشرف غنی بود، عبدالله در سایه غنی نقشش كمرنگ شده بود. فکر نمی کنم کسی او را جدی گرفته باشد. صحبت های معدودی که هم داشت چیز جالبی درش نبود.

0 comments Posted by Nasim Fekrat

محمود بلیغ: مرد سازندگی و امید

خبر شدم که محمود بلیغ نامزد وزیر فواید عامه شده است. خوشحال شدم که سرانجام کسی می آید که مرد سازندگی و امید است. به خود بالیدم که او را کمی میشناسم. سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵، او معاون مدیر مسئول هفته نامه اقتدار ملي بود، من و محمد عرفانی به دفتر اقتدار ملی ميرفتيم و ساعت ها هر سه تاي مان صحبت می کردیم، چای می خوردیم و گاهی کارت بازی می کردیم. من از دوست دیرینه ام محمد عرفانی سپاسگزارم از اینکه مرا با آقای بلیغ آشنا کرد.

یادم می آید که محمد به بلیغ می گفت این مهندسی به تو نمی آید. راستی کسی هم باورش نمی شد که محمود بلیغ مهندسی خوانده باشد چون آنزمان، به او منحیث یک نویسنده و تحلیلگر نگاه می کردند. من بعدها، اندک اندک به ابعاد بزرگی و استعداد او پی بردم. آدم های با دانش، صادق و متین عمیق هستند و شناختن آنان زمان می برد. محمود بلیغ یکی از این آدم هاست که من در زندگی ام دیده ام. امیدوارم آنانی که در روزهای آینده در مجلس به او رای می دهند عینک تعصب و هزاره سیتزی را کنار بگذارند و به جای آن، به کارنامه و تخصص آقای بلیغ نگاه کنند.

برای آشنای بیشتر با محمود بلیغ، بیوگرافی اش را اینجا بخوانید و کارنامه کامل او را منحیث مشاور عالی شرکت عمران و همچنین رئیس بنیاد مهرگان عمران در اینجا بخوانید.

1 comments Posted by نسیم فکرت

اول می کشند، بعد ازش تجلیل می کنند

ویدیوی تشییع جنازه فرخنده را در بی بی سی دیدم، زنان خشمگین فریاد می زنند 'ما همه فرخنده ایم،' ظاهرا، کسانی هم هستند که از گوشهء جیغ می زند الله اکبر؛ همان الله اکبرهای که فرود آمدن سنگ و چوب را بر پیکر فرخنده بدرقه می کردند.  خشم و احساس همه آنهایی که در مراسم تشییع جنازه آن جوان نگون بخت شرکت کردند قابل درک و تحسین است .

بعضی تظاهرکنندگان زن به رسانه ها گفته اند که خواهان عدالتند، خیلی خوب. اما وقتی می گویند افغانستان خطرناک ترین جای برای زنان هستند یعنی که حرف های دیگران را تکرار می کنند. رسانه های غربی وقتی در مورد وضعیت زنان و اطفال افغانستان گزارش می نویسند، یکی از تعبیرهای که همیشه استفاه می شود همین "افغانستان خطرناک ترین جای" را به کار می برند. من مطمئنم زنان در کابل می توانند حرف های خوبتر و جدی تری بزنند به جایی توسل شدن به کلیشه گویی.

ادامه مطلب... »

0 comments Posted by نسیم فکرت

مقالهء اشرف غنی و عبدالله در واشنگتن پست

مقاله ای با عنوانی "اهمیت اتحاد افغانستان و آمریکا" توسط اشرف غنی و عبدالله عبدالله در ۲۰ مارچ در روزنامه واشنگتن پست نشر شده است که در آن هر دو رهبر از عملی ساختن تعهدات حکومت وحدت ملی سخن می گویند. مقاله به مخاطب خاصی آمریکایی - مردم و دولت - نوشته شده است و حس خوبی به خواننده می دهد که سرانجام کسانی هستند که از کمک های بیدریغ آمریکا قدردانی می کنند اما در حین حال میخواهند وقار شان را حفظ کنند. این نوع زبان دیپلوماتیک در تاریخ روابط دو کشور بی سابقه است وقتی به ۱۴ سال گذشته، خصوصا اگر رفتارهای حامدی کرزی را در نظر بگیریم. 

ادامه مطلب... »

0 comments Posted by نسیم فکرت

جشن نوروز در کاخ سفید با میزبانی میشل اوباما

روز چهار شنبه، تاریخ ۱۱ دهم مارچ، کاخ سفید جشن نوروزی با میزبانی بانوی اول ایالات متحده آمریکا، میشل اوباما برگزار کرده بود که در آن افراد زیادی از جوامع دیاسپورای افغانی، ایرانی، تاجیکی و بقیه ملیت ها دعوت شده بودند. 

گروه رقص راه ابریشم رقص های سنتی افغانی و ایرانی را اجرا کردند. من از رقص افغانی فیلم گرفتم. از دیدنش لذت ببرید. راستی قبل از همه، سال نو تبریک.
خبرش قبلا در بی بی سی نشر شده بود. و در اینجا خانم میشل اوبا پیام نوروزی اش را به شرکت کنندگان بیان می کند.

0 comments Posted by Nasim Fekrat

مردی که در حاشیه از خشم می ترکد

نیویورک تایمز در شماره امروزش مقاله ای در مورد جنرال عبدالرشید دوستم نشر کرده که از هرجهت خواندنی است. برخلاف انتظار، مقاله شرح خنده داری است بر مردی که اکنون به حاشیه رانده شده است و حرف او را کسی نمی شنود. حس همدردی و تأسف از همان آوانی که آقای دوستم طبل همکاری با اشرف غنی را نواخت، در اذهان بعضی ها ریشه دوانید، اما آقای دوستم چاره ای نداشت جز اینکه به قولش وفا کند. او اگر کار دیگری می کرد شاید افغانستان الان وضعیتش طور دیگری بود. 

ادامه مطلب... »

2 comments Posted by نسیم فکرت

تابوشکنی و آیده ال سازی آزادی در جامعه افغانی

در افغانستان، بعضی چیزها اتفاق میفتند که آدم را انگشت به دهان می کند. اخیرا، دختر خانمی با زره آهنی به جنگ علیه تبعیض و خیابان آزاری رفته است. جالب اینجاست که در هر وقایع از این باب، هزاره ها پیشقدم می شوند. جدا از اینکه این مسایل مسئله ساز و تابوشکن چقدر بر افکار جامعه سنتی و قبیله ای مردم افغانستان تاثیر دارند، این نوع حرکت ها یک موضوع دیگر را تداعی می کند: "هزاره ها در حال تغییراند و تغییر می آورند."

ادامه مطلب... »

0 comments Posted by Nasim Fekrat

اهل حق چه کسانی هستند؟

امروز به ویدیوی تظاهرات هزاره ها نسبت به ترکیب کابینه اشرف غنی برخوردم. هزاره ها اعتراض کردند که حق شان پایمال شده است. من فکر می کنم هزاره ها به جایی اینکه به خیابان ها سرازیر شوند باید جلو درب خانه های رهبران شان تجمع کرده علیه آنها اعتراض کنند. تنها تبعیض علیه هزاره ها نیست که با آن این قوم دست و پنجه نرم می کنند بلکه خیلی از عناصر دیگر دخیل استند که باید به آنها پرداخته شوند. این نوع اعتراضات نه تنها به سود هزاره ها نیست بلکه باعث سبکی و نمایانگر نپختگی و ناآزمودگی سیاسی آنهاست.

ادامه مطلب... »

0 comments Posted by نسیم فکرت

ذکر بعضی چیزها لازم نیست

الان، گزارش بی بی سی را در باره انتخاب شدن عزیز رویش در لیست ۱۰ معلم برتر جهان دیدم. یک نکته نچسبی در این گزارش وجود دارد که فکر می کنم اندکی ناشیانه است. آن نکته برجسته ساختن پنج کلاس درسی است که آقای رویش فراگرفته است. گزارشگر با برجسته کردن این نکته میخواهد چه نکته را به شنونده گوشزد کند؟ یعنی که آقای رویش بی سواد است و یا نابغه است؟

خیلی چیزها لازم نیست که برجسته شود و حتی ذکر آن درست نیست. خیلی از همان آدم های که مدارک دانشگاهی دارند نتوانستند خودشان را باسواد کنند چه برسد به تعلیم دیگران. اگر چند نفر دیگر مانند عزیز رویش میداشتیم شاید آن کشور اکنون حال روزش بهتر بود. 

0 comments Posted by Nasim Fekrat

علل ریشه ای حملات طالبان بر یک مدرسه در پیشاور

حادثه ای که دیروز در پیشاور رخداد دردناک است. هیچ توجیهی برای چنین حمله وحشیانه به مدرسه ای که در آن بیش از 140 تن – اکثرا کودکان - کشته شدند وجود ندارد. اما بیایید این قضیه و قضایای مرتبط به این گونه حملات را یکسویه ننگریم. از دیروز تا حال من به مطبوعات غرب سر زدم تا یک تحلیل پرجانبه و بی طرفانه بخوانم اما دریغ از یک تحلیل همه جانبه در این باره. سوال اینجاست که چرا تنها با قربانیان این حادثه همدردی کنیم؟ سوال بعدی این است که دلیل ریشه ای این نوع حملات توسط طالبان بر افراد بیگناه چیست؟ برای اینکه به این پرسش ها پاسخ پیدا کنیم به پیام سخنگوی طالبان پاکستان در قبال این حمله توجه کنیم که گفت:"ارتش دست به اذیت و آزار خانواده های مان زده اند و ما با این حمله خواستیم به ارتش پاکستان بفهمانیم که از دست دادن عزیزان شان چقدر دردناک است."

ادامه مطلب... »

0 comments Posted by نسیم فکرت

ساق پای برهنه و پریشان گویی ها

امروز به این خبر بی بی سی برخوردم در مورد دختر جوانی که با ساق پای برهنه در سرک ها راه می رود. حقیقت این است که نمی شود از این عکس چیزی گرفت مگر اینکه مثل هزاران نفر دیگر حدث و گمان برهانیم. حدث و گمان زدن طبیعی است اما این حدث و گمان ما را به ده ها پرسش و پاسخ های ناگفته نه تنها نزدیک نمی کنند بلکه گمراه می کنند. 

شاید روزی این خانم معمایی را که بسیاری ها را گیچ کرده است بیاید و بگشاید و شاید هم این کار را نکند. اما بهتر است آن عده از کسانی که قضاوت می کنند اندکی تامل و ترحم در مورد این مسئله به خرج بدهند. خیلی زود و خیلی هم ساده لوحانه خواهد بود که چنین عملی را تقابل سنت و مدرنیته بنامیم. این موارد چندان ربطی به آنچه خیلی ها تصور می کنند ندارد. آن جامعه فلک زده مسیر طولانی را باید تجربه کند تا به آن مرحله ای از تقابل سنت و مدرنیزم برسد.

ادامه مطلب... »

1 comments Posted by نسیم فکرت

برهان و اغراق گویی

پست قبلی ام در مورد این بود که چرا نیاز به منطق داریم. از روی اتفاق امروز به مصاحبه اشرف غنی با لیس دوسیت خبرنگاری بخش جهانی بی بی سی برخوردم. در یک قسمتی از مصاحبه، اشرف غنی به لیس دوسیت می گوید "حرف دهانت را بفهم!" آقای غنی این جمله را زمانی می گوید که خانم دوسیت مکررا برای ادعایش می خواهد دلیل بیاورد که افغانستان نیاز به حمایت نیروهای خارجی دارد و برای این کار او دست به دامان اغراق می زند. او می گوید افغانستان آنقدر وضعیتش الان خراب است که پاسگاه های ارتش مورد تخت و تاز طالبان قرار گرفته اند و روزانه در کابل بم منفجر می شود. 

این یکی از نمونه های بارز اغراق گویی است که می توان در مطبوعات دید. اشرف غنی با منطق زبان آشناست و بلافاصله از خانم دوسیت خواست جلوي زبانش را بگیرد. من از این عمل اشرف غنی خوشم آمد. علی رغم اینکه اشرف غنی تا حدی موضوع را ماست مالی کرد، در استدلالش موفق بود.

0 comments Posted by نسیم فکرت

چرا نیاز به منطق داریم؟

چرا به آن دست از گزارش ها که بنیاد استدلالی شان را آمار تشکیل می دهند بدبین بود؟

اخبار که این روزها در وب سایت های خبری و یا مجلات بنشر می رسند، متاسفانه پراند از این نوع اغلاط. نخست، اینکه یک موضوع ساده را به یک قضیه تعمیم می دهند و در ثانی استدلال شان بر آمار و ارقام استوار می کنند. این نوع اخبار شاید دلیلِ برای اثبات چیزی نداشته باشند جزء اطلاع رسانی اما همان اطلاع رسانی هم ناقص هست و ممکن است تاثیر بدی بر اذهان عامه بگذارد - البته اگر کسی در بند این باشد که زنان چه فکر می کنند.

ادامه مطلب... »

0 comments Posted by نسیم فکرت

چرا ایجاد مرکز اسلامی 'ملک عبدالله' در کابل پراهمیت است؟

اخیرا خبرهای در باره اینکه دولت آل سعود برای ایجاد یک مرکز اسلامی در کابل چک سفید امضاء کرده است در صفحات وب منتشر شد. این مرکز قرار است در تپه "مرنجان" در زمینی به مساحت 119 هزار متر مربع ساخته شود که ظاهرا با خوابگاهی با 5000 هزار نفر ظرفیت و 15000 هزار نفر نمازگزار در نوع خود کم نظیر خواهد بود. افغانها، خصوصا آنانیکه در سایت های اجتماعی حضور دارند عکس العمل های آمیخته با قهر - برخی هم هرچند اندک - و خوشی استقبال کردند. گذشته از نگرانی ها، از اقدام دولت عربستان باید استقبال کرد.

با نگاهی گذرا، من به این نتیجه رسیدم که اکثر آنانیکه علیه قرارداد ساخت مرکزی اسلامی "ملک عبدالله" برخروشینده اند هزاره ها هستند و در میان آنان هم عده ای هستند که یا غیرهزاره اند اما شیعه و یا غیرهزاره اند دموکرات.

ادامه مطلب... »

0 comments Posted by نسیم فکرت

تلخی ای تعصب و ناشکیبایی

در این اواخر سر و صداهای زیادی بلند شده است نسبت به برداشتن نام فیض محمد کاتب هزاره از جاده پول سوخته - دارالامان. این کار ظاهرا توسط شهرداری کابل صورت گرفته است و ممکن است کسانی دیگر هم در این قضیه دخیل باشند. برای شهرداری کابل و کسانی دیگر، شاید این قضیه خیلی سطحی بنظر رسیده باشد. در ذهن آنها شاید تنها قضیه تغییر نام مطرح بوده است و گویا این مسئله آنقدر دردسرساز هم نیست. علاوه بر این، شاید آنان فکر کردند که دولت حق دارد هر کاری بکند. چیزی که آنها تصورش را نمی کردند، عکس العمل هزاره ها در برابر تصمیم شهرداری و عملکرد آن بود.

ادامه مطلب... »

4 comments Posted by نسیم فکرت

هر پایانی را آغازی دوباره است

هر آغازی پایانی دارد و هر پایانی زایش آغازی دوباره است. وبلاگ قبلی من عمرش به آخر رسید و رفت. من خیلی در موردش فکر نمی کنم. جز یک دو موردی که آنهم به دلایلی گفتنش ضروری نیست. من وبلاگ نویسی را از سال 2004 شروع کردم، البته تا قبل از آن فقط خواننده وبلاگ ها بودم. آن زمان که من وبلاگ نویس شدم، وبلاگ نویس کم بود. خیلی از وبلاگ های خوبی که در بدو تأسیس شده بودند برای مدت کوتاهِ فعال بودند و متاسفانه زود خاموش شدند..

اکنون که فیسبوک فراگیر شده و وبلاگها تعطیل و نویسندگان آنها به فیسبوک نویسی روی آوردند، شاید این کار من برای خیلی ها شبیه شنا كردن در جریان مخالف آب بماند.من هنوز به قدرت وبلاگ باور دارم و وبلاگ را جایی برای تبادل افکار و نشر ایده ها می پندارم. شاید بگویید فيسبوک جایی بهتری است. شاید برای بعضی ها وسیله ی خوبی برای برقراری ارتباط (که طیبعتا برای همین منظور درست شده است)، آشنایی و پخش و نشر عکس و اخبار کوتاه باشد، اما مطمئنا جایی برای نوشتن و فکر کردن نیست. من فيسبوک را گذاشتم فقط برای اینکه با دوستانم در تماس باشم و شاید گهگاهی لینکی و یا گزیده ای چیزی را نشر کنم اما وبلاگ را هرگز با فیسبوک عوض نمی کنم.

در این وبلاگ قصد دارم هر وقت دلم خواست چیزی بنویسم. عطش بلندپروازی به من دست داده و من نمی خواهم آن را به این آسانی از دست بدهم. وبلاگ "فصل نو" میدانی برای یافتن جرعه های بدیع و گوارای خواهد بود برای عطشم. این فصل را با ایده های نو بروز خواهم کرد. اگر فرصت کردید به من سربزنید و نظرات تان را با من شریک سازید.

2 comments Posted by نسیم فکرت